"sesinde ne var biliyor musun
ev dağınıklığı var
iki de bir elini başına götürüp
rüzgarda dağılan yalnızlığını düzeltiyorsun."
tam da böyle demiş Cemal Süreya. Mevlana da; "yalnız olduğumdan değil, yalnızlığımı paylaşacak kimse olmadığından yalnızım." demiş.
Yalnızlık nedir ki? Ya da ne değildir? İnsan yalnız olduğunu nasıl anlar? Yalnızlığını kabullenince bencil olmaz mı insan, yanındakilere karşı? Üzerinden çıkarıp atamaz mı bu duyguyu? Tutunmak istemez mi karşısındakine?
Bütün yalnız olanlara gelsin! Yalnızlığı anlaaa...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder